Hiçbir zaman Özhan Canaydın'ın futbolcuları tek tek dizip el öptürmesini desteklemedim. Takım içindeki olması gerekn büyüğüne saygı kavramı yerine yerleştirilen aşırı "abicilik" kavramından nefret ettim. Ama yine de bize çocukluğunuzdan beri öğretilen bir Galatasaraylılık duruşu vardır. Galatasaray'ın ister oyuncusu olsun, ister taraftarı, ister yöneticisi. Kim kendisini artık Galatasaray camiasının ferdi olarak hissediyorsa, o kişi artık hareketlerine dikkat etmek zorundadır. İstersen dünyanın en iyi oyuncusu ol farketmez.Tanjuların, Koseckilerin, Ümit Karanların, Necati Ateşlerin takımdan kovulma sebebi budur. Eğer karşında Galatasaray başkanı varsa, ellerin cepte, lise arkadaşıyla konuşur gibi durmayacaksın. Bu fotoğrafı görünce gerçekten çok rahatsız oldum. Bir Mustafa Sarp'ın duruşuna, bir de Çağlar Birinci'nin duruşuna bakın lütfen. Adını anıp ruhunu çağırmak istemiyorum ama o ortamda Hakan Şükür olsaydı o futbolcu o şekilde başkanın yanında durmazdı. İnşallah klüp içinden birileri, saha içi performansı olarak çok şey beklediğim Çağlar'ı bu konuda uyarırlar.
Mustafa Sarp da sanki cuma namazina gelmis gibi durmus ama haha
YanıtlaSil